امروز دلم میخواهد از خودم بنویسم

ازخودمی که بایدت ما شده بود

از تنهاییم از اینکه نمیدانم دلم را به دست کدامین راه باید بسپارم.

درمیان بهبویه افکارو ذهنی پراز یاد و خاطره ی کسانی که امدندو رفتنی شدند ودیگر

نمی ایند و جای پاهایشان هر روز قلب مرا می ازارد

...میخواهم دلم را به باد بسپارم ..

روحم را به خاک وجسمم را به اندوهی ازقاب عکسهایی خالی .

خالی از چهره پراز حرفهای نگفته...

این منم همانی که روزی برایت سرچمه ی شادی بود و حالا خودش در 

حـ ـَسرَتـ یکـ سـ ـَرابـ